११ मंसिर २०८१, मंगलवार

चित्र र कविता : आऊ हामी सम्भोग गरौं
  • मौन आवाज

ए मूर्ख आइमाई !

ट्वाल्ल परेर नबस
संसार आफ्नै सुरमा कुदिरहेको छ ।

– उसको आफ्नै वेग छ
-उसको आफ्नै वेद छ ।

यसो गरौं
आऊ ओछ्यान मिलाउँ !

हावामा हावासँग हावा हुँदै
आगोमा आगोसँग आगो हुँदै
ग्रामीण बस्तीको चौतारी
देवालय – शौचालय भत्काउँदै जोसुकै हिँडोस् ।

जोसुकै हिँडोस् –
बहुरंगी नाराका उत्तेजनाहरु फलाक्दै

आऊ –
हामी यो एकान्तमा निर्विचार – निर्वस्त्र उभिउँ !

ए निरक्षर आइमाई !

– कूटनीतिको कुनै स्पष्ट भाषा हुँदैन ।
– राजनीतिको कुनै प्रष्ट व्याकरण हुँदैन ।

आऊ –
तन्ना ओछ्याउँ !

हिंस्रक विचारको अघिपछि पछिअघि गरिरहन
हामीसँग फुर्सद नै कहाँ छ र ?

हामी त –
यो युगको अन्तिम जोडी हौं ।

हामीसँग –
गर्भाशयमैं मरेका शिशुहरु छन्
वृद्ध पृथ्वी
रोगी सभ्यता
र / प्रशस्त अपूरणीय क्षतिहरु छन् ।

हामीसँग –
कुहिएका फूल
डढेका सपना
र / प्रशस्त अवर्णनीय पीडाहरू छन् ।

हामीसँग-
फुटेका आँखा
भाँचिएका खुट्टा
छिनालिएका टाउका
र / टुक्राटुक्रा शरिरहरु छन् ।

– हामीसँग एउटा अर्थहीन उपस्थिति छ
– हामीसँग एउटा अर्थपूर्ण अनुपस्थिति छ !

हामीलाई –
आकाशका अवशेषहरु बटुल्दै
निर्माण गर्नु छैन अर्को आकाश
तारापुञ्जहरुमा नियोजित प्रकाश छरेर
थप्नु छैन अर्को तारा ।

बितेर गएको इतिहासको छातीमा लेख्नु छैन –
स्थगित समयको आदिम कथा !

हामी त –
नदीका अविरल सन्तानहरू हौं ।

किनारामा जीवन पर्खेर किनारामैं खरानी हुनु –
हामीलाई किमार्थ स्वीकार्य छैन ।

मत्स्य – जुनीको काल्पनिक पोखरीमा
लास जस्तो तैरिएर कति छचल्किनु ?

– हामीलाई पुग्नुछ सत्यको – शान्त चिहान !

ए दिग्भ्रमित स्त्री !

आऊ –
यो आदिम जंगलमा कामदेवको प्रार्थना गरौं
आऊ –
तिम्रो सनातन योनीको अनुष्ठान गरौं
आऊ –
मेरो प्राचीन लिंगको आराधना गरौं ।

ए लाटी !
यो भीडले कुल्चेर गएको बहुल पाइतालाहरुमा
कति बाटाहरु पुरिएका छन् ?

– कति यात्राहरु पुरिएका छन् ?
– कति यात्रीहरु पुरिएका छन् ?

अंकहरुको अन्तिम गन्तव्य शून्यता हो
आऊ –
मौनताको अनन्त गहिराइमा समाधिस्थ हौं !

आऊ –
हामी नसुने जस्तो गरौं
आऊ –
हामी नदेखे जस्तो गरौं
आऊ –
हामी नबोले जस्तो गरौं
आऊ –
हामी नभए जस्तो गरौं ।

यो ब्रम्हाण्डमा अस्तित्वका असंख्य विरोधाभासहरु छन्
– असंख्य ईश्वरहरु छन्
– असंख्य धर्म र / व्याख्याहरु छन्
– असंख्य वाद र / सिद्धान्तहरु छन्
– असंख्य भ्रम र / रहस्यहरु छन् ।

आऊ –
दिन बिर्सेर आऊ
आऊ –
रात बिर्सेर आऊ
आऊ –
सम्पूर्ण आगत / विगत र / जगत बिर्सेर आऊ ।

ए पतित नारी !

आऊ –
यो पतित पुरुषको अंगालोमा आऊ
– जिब्रो चाटौं
– कान टोकौं
– शरीरमाथि शरीर घिसारौं ।

हामी ठीक त्यसरी नै स्खलित होउँ
जसरी –
ईश्वर आफ्नो धर्मबाट स्खलित हुन्छ
जसरी –
प्रकृति आफ्नो नियमबाट स्खलित हुन्छ
जसरी –
सरकारहरु आफ्नो दायित्वबाट स्खलित हुन्छन् !

ए पवित्र नारी !
– आऊ हामी सम्भोग गरौं !

 

चित्र: पाब्लो पिकासो

  • ७ फाल्गुन २०८०, सोमबार प्रकाशित

  • Nabintech